عم جزء نام کتاب و اصطلاحی قرآنی است که شامل جزء سی‌ام و آخرین جزء قرآن است. این کتاب از سوره نباء آغاز می‌شود. علت این نام‌گذاری عبارت عم یتسائلون در ابتدای سوره نباء و آغاز جزء سی ام است.
و ما [این] کتاب را بر تو نازل نکردیم مگر براى اینکه آنچه را در آن اختلاف کرده اند براى آنان توضیح دهى و [آن] براى مردمى که ایمان مى آورند رهنمود و رحمتى است (۶۴)
و خدا از آسمان آبى فرود آورد و با آن زمین را پس از پژمردنش زنده گردانید قطعا در این [امر] براى مردمى که شنوایى دارند نشانه اى است (۶۵)
و در دامها قطعا براى شما عبرتى است از آنچه در [لابلاى] شکم آنهاست از میان سرگین و خون شیرى ناب به شما مى نوشانیم که براى نوشندگان گواراست (۶۶)
و از میوه درختان خرما و انگور باده مستى بخش و خوراکى نیکو براى خود مى گیرید قطعا در این[ها] براى مردمى که تعقل مى کنند نشانه اى است (۶۷)
و پروردگار تو به زنبور عسل وحى کرد که از پاره اى کوهها و از برخى درختان و از آنچه داربست [و چفته سازى] مى کنند خانه هایى براى خود درست کن (۶۸)
سپس از همه میوه ها بخور و راههاى پروردگارت را فرمانبردارانه بپوى [آنگاه] از درون [شکم] آن شهدى که به رنگهاى گوناگون است بیرون مى آید در آن براى مردم درمانى است راستى در این [زندگى زنبوران] براى مردمى که تفکر مى کنند نشانه [قدرت الهى] است (۶۹)
+ ترجمه فولادوند
بخوان به نام پروردگارت که آفرید (۱)
انسان را از علق آفرید (۲)
بخوان و پروردگار تو کریمترین [کریمان] است (۳)
همان کس که به وسیله قلم آموخت (۴)
آنچه را که انسان نمى دانست [بتدریج به او] آموخت (۵)
+ ترجمه فولادوند
به نام خداوند رحمتگر مهربان
آنگاه که زمین به لرزش [شدید] خود لرزانیده شود (۱)
و زمین بارهاى سنگین خود را برون افکند (۲)
و انسان گوید [زمین] را چه شده است (۳)
آن روز است که [زمین] خبرهاى خود را باز گوید (۴)
[همان گونه] که پروردگارت بدان وحى کرده است (۵)
آن روز مردم [به حال] پراکنده برآیند تا [نتیجه] کارهایشان به آنان نشان داده شود (۶)
پس هر که هموزن ذره اى نیکى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۷)
و هر که هموزن ذره اى بدى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۸)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ﴿1﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۲﴾
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿۳﴾
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿۴﴾
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿۵﴾
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿۶﴾
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿۷﴾
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار