فی خسر

بخوان به نام پروردگارت كه آفريد (۱)

انسان را از علق آفريد (۲)

بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است (۳)

همان كس كه به وسيله قلم آموخت (۴)

آنچه را كه انسان نمى‏ دانست [بتدريج به او] آموخت (۵)

+ به ترجمه فولادوند

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید نباید قومى قوم دیگر را ریشخند کند شاید آنها از اینها بهتر باشند و نباید زنانى زنان [دیگر] را [ریشخند کنند ] شاید آنها از اینها بهتر باشند و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقبهاى زشت مدهید چه ناپسندیده است نام زشت پس از ایمان و هر که توبه نکرد آنان خود ستمکارند (۱۱)

 

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید از بسیارى از گمانها بپرهیزید که پاره‏ اى از گمانها گناه است و جاسوسى مکنید و بعضى از شما غیبت بعضى نکند آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‏ اش را بخورد از آن کراهت دارید [پس] از خدا بترسید که خدا توبه‏ پذیر مهربان است (۱۲)

 

اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایى متقابل حاصل کنید در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست بى‏ تردید خداوند داناى آگاه است (۱۳)

+ به ترجمه فولادوند

به نام خداوند رحمتگر مهربان

آنگاه که زمین به لرزش [شدید] خود لرزانیده شود (۱)
و زمین بارهاى سنگین خود را برون افکند (۲)
و انسان گوید [زمین] را چه شده است (۳)
آن روز است که [زمین] خبرهاى خود را باز گوید (۴)
[همان گونه] که پروردگارت بدان وحى کرده است (۵)
آن روز مردم [به حال] پراکنده برآیند تا [نتیجه] کارهایشان به آنان نشان داده شود (۶)
پس هر که هموزن ذره‏ اى نیکى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۷)
و هر که هموزن ذره‏ اى بدى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۸)

+ به ترجمه فولادوند

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿1﴾

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾

الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿۳﴾

مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿۴﴾

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿۵﴾

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿۶﴾

صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ ﴿۷﴾